hallo allemaal !
Ongeveer een 20 jaar geleden is bij mijn moeder ook huidkanker (kwaadaardige melanoom) vastgesteld. Ze had aan de binnenkant van haar bovenarm een sproetje, dat na verloop van tijd groter werd, gekarteld was, en er simpelweg vies uitzag. Ik stond helemaal niet stil bij huidkanker, maar vond dat ding echt lelijk. Weken heb ik zitten zagen dat ze die moedervlek moest laten weghalen. Gewoon, het was geen zicht als ze een kleedje zonder mouwen aan had. Puur voor het estetische drong ik er op aan dat ze naar de huispecialist ging.
Dus, ze maakte een afspraak. Ze ging op consultatie en zei tegen de dokter : het is voor van het gezaag van mijn dochter af te zijn... Een uur daarna zat ze op spoed ...
Een deel van haar bovenarm is weggenomen, en na alle controles was ze genezen verklaard. Alleen een fameus litteken heeft ze er aan overgehouden. Maar, het litteken is mooier dan die fameuze moedervlek die ze had. Die moedervlek gaf me gewoon een onheilspellend gevoel.
Na vijftien jaar was het weer zover. Op een morgen werd ze wakker, met net naast haar litteken een bobbel. Het had de grootte van een dikke, witte tuinboon. Eerst dacht ze nog aan een insectenbeet. De bobbel was tegen de avond wat minder, en hield de grootte aan van een olijf. Niet erg gerust zijnde, is ze er mee voort gegaan. Terug diezelfde huidkanker, die zich had uitgezaaid. De oncoloog kon er niet aan uit. Vooral die zwelling, die zich op enkele uren manifesteerde, vond hij eigenaardig. Daar hebben ze toen nog over vergaderd...
Ook ditmaal is alles goed afgelopen. Maar goed, want mijn moeder wou wel een operatie, maar geen chemo of radiotherapie. Ze was toen 75, vond dat ze al een mooi leven achter de rug had, en dat er genoeg jonge mensen waren die de tijd en inspanningen van de artsen meer nodig hadden dan zijzelf.
Dus, elk sproetje en moedervlekje dat ik heb, en de kindjes, worden regelmatig gecontroleerd. Ik ben met mijn moeder eens meegeweest op controle (bij haar eerste kanker) en toen de oncoloog me zag, zei hij me nog dat ik nooit in de zon zou mogen liggen. Ik heb een bleek huidtype, net als Lotte (mijn jongste). Ook bij haar heeft de kinderoncoloog direct een controle gedaan, toen ze in Leuven was.
Maar, mijn moeder zat nooit in de zon, en aan de binnenkant van je arm komt de zon zowiezo weinig, dus... je hebt het niet in eigen handen.
Veel liefs,
Katrien
